Jedną z najważniejszych funkcji skóry jest jej rola bariery pomiędzy środowiskiem zewnętrznym a wnętrzem organizmu w stosunku do czynników fizycznych, chemicznych lub biologicznych. U psa skóra jest największym organem ciała. U dorosłego zdrowego psa stanowi ona 12% ciężaru ciała i 24% u nowo narodzonego szczeniaka.
Opiekunów często niepokoją wszelkie zmiany tkanki podskórnej i skóry, które zwykle sami wyczuwają, głaszcząc swojego pupila. Nie wszystkie są tak samo groźne, ale wszystkie powinien zobaczyć lekarz. Wizyta i dodatkowe badania albo uspokoją opiekunów albo pozwolą na zdiagnozowanie problemu i podjęcie leczenia. Czy mój pies ma raka skóry?Nowotwory z komórek tucznychNowotwór naskórkaŁagodne brodawczakiBasaliomaNiekoniecznie nowotwórNic strasznego Czy mój pies ma raka skóry? Zmiany nowotworowe i nowotworowopodobne mogą mieć zbliżony wygląd, dlatego czasem trudno odróżnić te bardzo groźne od łagodnych. Z tego względu każda zmiana na skórze, jej wytworach, śluzówce oraz w tkance podskórnej powinna skłonić opiekuna do wizyty w lecznicy. Lekarz po wstępnym wywiadzie, znając już wiek psa, fazę cyklu, jeśli to suczka, czas ewentualnej kastracji oraz dotychczas przebyte choroby, zbada wnikliwie skórę i okrywę włosową pacjenta, oceniając przy tym samą zmianę oraz wygląd najbliższych węzłów chłonnych. Jeśli obraz nie jest jednoznaczny, może zalecić dodatkowe testy jak np. badanie krwi, RTG danej okolicy czy biopsję. Jeśli okaże się, że zmiana jest niegroźna, opiekun odetchnie z ulgą. W przypadkach trudnych do zdiagnozowania najprawdopodobniej najbezpieczniejszym i najlepszym rozwiązaniem będzie szybka operacja, podczas, której zmiana zostaje usunięta i poddana badaniu histopatologicznemu.. Niebezpieczne nowotwory wyglądają czasem jak niegojące się rany, a groźne na pierwszy rzut oka kule znacznych rozmiarów okazują się niegroźnymi tłuszczakami. Osobiście zalecam, aby jak najszybciej wycinać wszelkie podejrzane fragmenty tkanek i wysyłać próbki do laboratorium. Badanie kosztuje około 60-150 zł, a już w ciągu kilku- kilkunastu dni otrzymujemy ostateczną odpowiedź, czy zmiana ma charakter łagodny czy złośliwy. Nowotwory z komórek tucznych Z badań wynika, że zmiany w obrębie skóry stanowią 30 proc. wszystkich nowotworów. Z tych złośliwych najczęstszym (około jednej czwartej przypadków) jest nowotwór z komórek tucznych, czyli mastocytoma. Zwykle pojawia się u psów starszych, najczęściej u labradorów, sznaucerów, bokserów i jamników, i może mieć postać guzków, grudek, a nawet plam, stąd problemy diagnostyczne. Charakterystyczne jest to, że zmiany szybko się powiększają i przeobrażają, a najczęściej występują na grzbiecie i kończynach. Nowotwory tego typu wywołują lokalne procesy zapalne otaczających tkanek, wokół nich pojawiają się obrzęki, zaczerwienienia, świąd. Bardzo często zmiany i guzy towarzyszące lokalizuje się w węzłach chłonnych, a przerzutów szuka w wątrobie i śledzionie. Dlatego też przed planowanym zabiegiem wycięcia takiego nowotworu, należy wykonać USG jamy brzusznej, aby wykluczyć ich obecność. Podczas usuwania zmiany, która wygląda na mastocytomę, należy wyciąć tkanki z dużym zapasem wokół i w głąb guza. Rokowania są bardzo różne – operacja może wydłużyć życie pacjenta o pół roku lub o wiele lat, w zależności od tego jak bardzo zaawansowana jest choroba, jaki był zakres zabiegu, czy udało się wyciąć tkanki z odpowiednim zapasem, w jakim wieku i stanie jest pies. Znaczenie ma nawet rasa zwierzęcia, np. boksery bardzo dobrze radzą sobie z guzem tego typu. Z wynikami badania histopatologicznego warto wybrać się do weterynaryjnego onkologa, bo możliwe, że będzie mógł zalecić dodatkowe leczenie pooperacyjne. Nowotwór naskórka Częstym nowotworem złośliwym, który także występuje u psów starszych, jest rak płaskonabłonkowy, czyli nowotwór naskórka, pojawiający się pod wpływem czynników fizycznych, takich jak działanie słońca czy środków drażniących, długo działających na skórę w jednym miejscu. Zwykle występuje na kończynach, bokach ciała, mosznie, w przewodach słuchowych, a nawet może atakować miazgę pazura, dając objawy kulawizny. Na skórze rak płaskonabłonkowy wygląda jak wrzodziejąca, zalepiona strupkami zmiana skórna. Można w czasie wstępnego diagnozowania pomylić ją z ropniem czy źle leczącym się procesem zapalnym skóry. Dlatego każda długo niegojąca się zmiana skórna, w której sąsiedztwie powiększają się węzły chłonne, powinna skłaniać do podejrzenia o ten typ nowotworu. W takim wypadku lekarz jak najszybciej zaleci operację, w czasie której usunie zmianę z dużym zapasem skóry. Jeśli jest ona umiejscowiona na palcu, będzie musiał wyciąć zajęte paliczki aż do zdrowego stawu, a jeśli obejmie także węzły chłonne kończyny, na pewno rozważy amputację nogi. Rokowanie jest ostrożne i zależy od tego, czy wystąpią przerzuty do węzłów chłonnych. Około 5 proc. nowotworów skóry stanowią czerniaki (melanoma). Na szczęście trzy czwarte z nich to zmiany łagodne (zmiany barwnikowe). One także występują przede wszystkim u psów starszych, często diagnozuje się je u bokserów, jamników i w ogóle psów o ciemnym ubarwieniu. Czerniaki łagodne zwykle są ciemne, nieduże (do dwóch centymetrów), natomiast większe od nich czerniaki złośliwe nie zawsze mają ciemny pigment. Często usadawiają się w miejscach przejścia skóry w śluzówkę i na mosznie. Bywa, że ich powierzchnia ulega zmianom i rozpadowi. Złośliwy typ tego guza szybko daje przerzuty do węzłów chłonnych i płuc. Leczenie polega na jak najszybszym wycięciu zmiany z odpowiednio dużym zapasem tkanki, a po potwierdzeniu (badanie histopatologiczne), że jest to czerniak złośliwy, na dalszej terapii onkologicznej. Łagodne brodawczaki Do nowotworów niezłośliwych, ale często występujących należą brodawczaki. U psów młodych brodawczaki są łagodnymi zmianami pochodzenia wirusowego i pojawiają się w jamie ustnej i – rzadko – na stopach. Zwykle się ich nie leczy, ale czeka, aż same znikną. Jeśli któryś brodawczak rośnie w takim miejscu, że przeszkadza psu, np. jest przygryzany podczas jedzenia, można go wyciąć. Inny typ brodawczaka pojawia się na skórze psów starszych. Ten nie ma pochodzenia wirusowego, mimo to także raczej nie kwalifikuje się do zabiegu, chyba że przeszkadza psu lub regularnie ulega uszkodzeniu. Rokowania przy brodawczakach są bardzo dobre, bo bardzo rzadko pojawiają się formy złośliwe. Basalioma Nowotwór przypodstawno-komórkowy zwany basalioma, stanowi 10 proc. nowotworów skóry i jest w większości zmianą łagodną. Basalioma to dość duże, dobrze widoczne guzy, o twardej konsystencji, ruchome względem podłoża i bezwłose. Łatwo je usunąć w czasie operacji, a rokowania są pomyślne. Mimo to z powodu dużych rozmiarów (nawet 10 centymetrów) guzy tego typu zawsze niepokoją opiekunów. Niekoniecznie nowotwór W czasie praktyki klinicznej mamy też do czynienia ze zmianami nienowotworowymi, które niepokoją opiekunówi i zmuszają lekarza do zajęcia stanowiska. Wszelkie rany, które nie chcą się zabliźnić, wrzody, ropnie czy torbiele mogą przypominać zmiany nowotworowe. Dość często psi alergicy miewają źle gojące się rany i skłonność do zaburzeń skórnych ze względu na słabą barierę skórną, typową dla atopowców, oraz miejscowy spadek odporności. Dlatego warto być ostrożnym w diagnozowaniu i uważnie obserwować, jak zmiany reagują na leczenie. Nic strasznego Operacji guzów skóry nie należy się bać, bo są w większości proste i szybkie Nowotwory wcześnie wykryte i zoperowane dają szansę na całkowite wyleczenie. Jedynie zabiegi dotyczące gruczołów przyodbytniczych są skomplikowane i wymagają udziału doświadczonego chirurga. Na szczęście obecnie nie ma problemu ze znalezieniem takiego specjalisty. Małgorzata Charzyńska-Wróbel Jak oceniasz ten artykuł? Kliknij, aby ocenić Średnia ocena / 5. Liczba głosów 316 Brak głosów. Oceń artykuł!
Kiedy komórki zostają zaatakowane przez nowotwór, na twarzy mogą pojawić się objawy w postaci gorących, czerwonych policzków. Towarzyszyć im może biegunka oraz świszczący oddech. Rak płaskonabłonkowy również może zmieniać wygląd naszej twarzy. Jest to nowotwór skóry. Objawy obejmują przede wszystkim te części twarzy Co to jest chłoniak u psa i jakie daje objawy? Jak wygląda leczenie i czy możliwe jest całkowite wyleczenie psa? Jaki jest koszt leczenia psa z chłoniakiem? Czy można psa wyleczyć sterydami? Na czym polega chemioterapia psa z chłoniakiem?Rak to plaga dzisiejszych czasów, która rozpowszechnia się także wśród psów i kotów. Przeczytaj, czym charakteryzuje się chłoniak, jak się go leczy i jakie są rokowania. Czym jest chłoniak? Chłoniak jest jednym z najczęściej występujących nowotworów złośliwych u psów. Na tę odmianę raka choruje do nawet 20% wszystkich psów chorych na nowotwór. Choroba dotyka głównie węzły chłonne, ale w dalszej kolejności atakuje takie organy wewnętrzne jak śledziona czy wątroba. Rzadszym typem chłoniaka jest chłoniak epiteliotropowy – czyli chłoniak skóry. Najczęściej chłoniak ma formę wieloogniskową (atakuje kilka miejsc jednocześnie), rzadziej sródpiersiową i pokarmową w nielicznych przypadkach może się pojawić postać nerkowa, skórna, nerwowa i oczna. Przyczyny powstawania chłoniaka u psa Nie są dokładnie znane przyczyny pojawienia się nowotworu. Wśród czynników ryzyka można wymienić predyspozycje genetyczne (szczególnie narażone są takie rasy jak: rottweilery, owczarki niemieckie, berneńskie psy pasterskie, boksery i golden retrievery), leczenie immunopresyjne, limfokryptowirusy, narażenia na promieniowanie jonizujące, wiek psa (choroba atakuje psy w średnim wieku i starsze). Jakie są objawy chłoniaka? Niestety objawy chłoniaka nie są specyficzne. Wśród najczęściej wymienianych są apatia, gorączka, kłopoty z przełykaniem, powiększenie obrysu jamy brzusznej, brak apetytu, wymioty i/lub biegunka, wzmożone pragnienie. Objawy mogą się nasilać wraz z rozwojem choroby, która niestety w formie złośliwej może postępować bardzo szybko. Jak diagnozuje się chłoniaka u psa? Złośliwy chłoniak potrafi w przeciągu kilku tygodni wyniszczyć organizm psa, dlatego ważne jest, aby jak najszybciej postawić trafną diagnozę po zaobserwowaniu pierwszych symptomów. Diagnostyka chłoniaka obejmuje w pierwszej kolejności – morfologię krwi, badanie usg narządów wewnętrznych, badanie cytologiczne z węzłów chłonnych lub narządów wewnętrznych. Chłoniak – leczenie i rokowane Leczenie chłoniaka musi być dopasowane do konkretnego psa, rodzaju chłoniaka, jego stopnia złośliwości oraz możliwości opiekunów. Do najczęstszych form terapii należy leczenie sterydami oraz chemioterapia. Pierwsza forma jest właściwie leczeniem paliatywnym, które przedłuża życie zwierzaka o średnio 53 dni (możliwa jest remisja choroby, ale wynosi zaledwie 17%), drugi sposób może znacznie wydłużyć życie psa, a leczenie w 80- 95% przypadków przedłuża życie w stanie komfortu nawet o 36 miesięcy. Leczenie chłoniaka u psa w praktyce Każdy przypadek chłoniaka to odrębna historia – inne mogą być objawy, inny przebieg, aż wreszcie inny efekt leczenia. Aby lepiej zobrazować tę chorobę, możemy się podzielić historią Zoli – „ferowej” bokserki, która aktualnie dzielnie walczy z tą ma 7 lat, na nic nigdy nie chorowała, obarczona jest właściwie tylko predyspozycjami genetycznymi. Jakie były objawy? Właściwie trudne do zauważenia. Pies przez około 3 tygodnie miał mdłości i wymiotował co 4-5 dni – było to jedyny objaw, który skłonił do wizyty u weterynarza i zrobienia rutynowej morfologii krwi. Morfologia wykazała bardzo zły stan wątroby, więc kolejnym badaniem było USG wątroby. Podczas tego badania okazało się, że o ile wątroba wygląda dobrze, o tyle śledziona i węzły wewnętrzne są znacznie powiększone. Od pierwszej wizyty do badania USG upłynęło zaledwie 3 dni, a pies nagle zaczął się bardzo źle czuć – stał się osowiały, stracił apetyt i zaczął chudnąć. Po kolejnych 3 dniach pobrano Zoli próbkę cytologiczną z węzłów chłonnych, chociaż było to tylko potwierdzenie przypuszczeń. Przez tydzień schudła 5 kg i nie chciała zupełnie nic jeść. Gdyby nie szybka diagnoza i wdrożenie leczenia to prawdopodobnie choroba by zniszczyła organizm psa w przeciągu 2-3 tygodni doprowadzając do śmierci. Na szczęście już po 10 dniach od pierwszej wizyty u weterynarza wdrożono chemioterapię. Jak w praktyce wygląda podawanie chemii psu? Chemioterapia brzmi groźnie, ale w praktyce właściwie wygląda całkiem łagodnie. Leczenie odbywa się w przychodni weterynaryjnej. W ustalonym terminie należy przyjść z psem, który w pierwszej kolejności ma sprawdzaną morfologię, na podstawie której można określić jego stan i zakwalifikować do podania chemii. Jeżeli wyniki są dobre, to pies ma podłączaną kroplówkę. w czasie której w pewnym momencie przychodzi lekarz i wlewa dawkę leku. Całość średnio do 2 godzin. Zobacz witaminy dla psa Jak wygląda schemat chemioterapii w leczeniu chłoniaka u psów? Lekarz onkolog może skorzystać z kilku różnych schematów leczenia – do tego każdy może ulegać modyfikacji w trakcie w zależności od formy zwierzaka i postępów leczenia. W przypadku Zoli planowe były 4 dawki chemii w odstępie tygodniowym, a następnie kolejna dawka co 3 tygodnie. Tyle z teorii. W praktyce po pierwszej dawce radykalnie spadły psu białe krwinki i musiała dostać antybiotyk, a kolejny wlew chemii był przesunięty o kilka dni. Później już wszystko odbywało się zgodnie z planem i obecnie jest po 6 dawce a przed Zolą jeszcze 11 cykli co 3 tygodnie. Dodatkowo chemioterapia jest wspierana wiadomości są takie, że pies już od początku leczenia czuje się świetnie – nie widać po nim oznak choroby, ani w zachowaniu, ani w wynikach laboratoryjnych. Wprawdzie leczenie onkologiczne może nieść za sobą takie obawy jak gorsze samopoczucie, wymioty, biegunkę czy brak apetytu, ale mogą one występować tylko okresowo, a z reguły psy bardzo dobrze znoszą leczenie i korzyści są znacznie większe niż potencjalne niedogodności. Ile kosztuje leczenie onkologiczne psa? I tu pojawia się najgorszy punkt tej terapii – jest ona dość droga. Zakładając, że wszystko idzie zgodnie z planem to jeden cykl chemii to koszt rzędu ok. 300 zł. Niestety to nie wszystkie koszty. Do tego należy doliczyć koszt leków sterydowych (kilkadziesiąt zł miesięcznie), antybiotyków, jeśli pies poczuje się gorzej, dodatkowych badań diagnostycznych, jeśli pojawią się niepokojące objawy oraz koszt nieplanowanych wizyt, gdy nastąpi ostra reakcja na chemię. Ostateczne podsumowanie leczenia może dochodzić do nawet 8000-10000 zł. Natalia Bąk rak podstawnokomórkowy torbielowaty (carcinoma basocellulare cysticum) – to częsty rak skóry powiek, objawiający się w postaci niewielkich, przezroczystych guzków. rak podstawnokomórkowy powierzchowny, określany również jako carcinoma basocellulare superficial – ta odmiana charakteryzuje się łagodnym, ale przewlekłym przebiegiem. Choroby skóry psów mogą być związane z inwazją pasożytów zewnętrznych, alergią, zakażeniami bakteryjnymi i grzybiczymi, zmianami nowotworowymi, ale też schorzeniami uwarunkowanymi genetycznie. Sprawdź, dlaczego pies się drapie, które choroby skóry psów są niebezpieczne, jak leczyć dermatozy u psów i jak im zapobiegać. Czym są dermatozy?Rodzaje chorób skóry u psaGrzybica skóryChoroby bakteryjne:Choroby alergiczne:Choroby związane z inwazją pasożytów:Choroby skóry związane z nieprawidłową gospodarką hormonalną:Nowotworowe i paranowotworowe zmiany skórne:Choroby skóry uwarunkowane genetycznie:Jak leczyć choroby skóry u psa? Czym są dermatozy? Dermatozy to inaczej schorzenia dotyczące skóry. Tworzą dużą grupę chorób mających różne przyczyny, ale podobne objawy. Ich przebieg często wiąże się z przerzedzeniem włosów, miejscowym wyłysieniem, swędzeniem i dyskomfortem u pupila. Rodzaje chorób skóry u psa Przyczyną około 30% wszystkich wizyt z psem w przychodniach weterynaryjnych są kwestie dermatologiczne. Można więc uznać, że to problem powszechny, ale nie należy go bagatelizować. Grzybica skóry Najczęściej ma charakter powierzchowny. Zmiany są wyrażone w formie wyłysień, które mają półokrągły lub okrągły kształt. Mogą pojawić się też strupki. Choroba dotyka przede wszystkim starsze psy lub te z osłabioną odpornością. Leczenie polega na stosowaniu leków miejscowo, w obrębie zmian skórnych lub ogólnoustrojowo, jeśli grzybica ma ciężki przebieg. Ponadto, warto równolegle wzmacniać układ immunologiczny zwierzęcia. Mogą występować również grzybice głębokie, które leczy się ogólnie. Terapia jest długotrwała i skomplikowana, a na skórze po chorobie pozostają ślady. Choroby bakteryjne: Bakterie powodują powierzchowne lub głębokie zapalenia skóry. Za rozwój infekcji mogą odpowiadać bakterie naturalnie występujące na skórze psa, ale też i takie, które zostały na nią przeniesione, np. za pomocą śliny innego psa, ciał obcych lub owadów. Choroby alergiczne: Atopowe zapalenie skóry u psa (AZS) To przewlekła dolegliwość, która może mieć przyczyny genetyczne i środowiskowe. Objawy są manifestacją nadmiernej odpowiedzi immunologicznej organizmu psa na różne czynniki, np. alergeny roztoczy kurzu domowego, pleśni, pyłków roślin. Skutkiem tego jest pojawienie się świądu oraz charakterystycznych zmian skórnych (rumienia i z czasem wyłysień). Pies liże i wygryza miejsca, w których czuje świąd, co może doprowadzić również do powikłań bakteryjnych. Alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS) Ślina pcheł jest silnym alergenem, na którą niektóre psy mogą się uczulić. Objawy alergii to świąd, wyłysienia na skórze i silny dyskomfort skutkujący uporczywym drapaniem się pupila. Leczenie polega na stosowaniu leków przeciwzapalnych i wyeliminowaniu pcheł ze skóry i najbliższego otoczenia psa. Alergia kontaktowa Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry ma podłoże immunologiczne. Organizm uwrażliwia się na niektóre substancje i jeśli jedna z nich będzie miała kontakt ze skórą, skieruje przeciwko niej odpowiedź immunologiczną. Objawy skórne mają postać rumienia, dodatkowo mogą pojawiać się grudki, krosty i strupki. Proces zapalny często jest wikłany przez bakterie i grzyby, które utrudniają gojenie się ran. Alergeny odpowiadające za rozwinięcie się alergii kontaktowej to między innymi: nikiel (obroża z dodatkiem niklu);chrom;detergenty;herbicydy;bluszcz;chryzantema;dalia;sosna. Alergia pokarmowa psa Objawy alergii pokarmowej u psów manifestują się przede wszystkim na skórze. Pies czuje świąd, dlatego drapie skórę, liże ją lub wygryza. Pojawia się stan zapalny, który często należy dodatkowo łagodzić za pomocą leków przeciwzapalnych. Jedyną skuteczną metodą leczenia jest zmiana diety – stosowanie karmy hipoalergicznej lub diety eliminacyjnej. Choroby związane z inwazją pasożytów: Świerzb uszny Świerzbowiec uszny atakuje ucho zewnętrzne psa. Jego obecność w uchu często jest związana z pojawieniem się ciemnej wydzieliny wewnątrz małżowiny. Charakterystycznym objawem jest świąd. Pies drapie się, potrząsa uszami i ociera się nimi o różne przedmioty, by poczuć ulgę. Leczenie zazwyczaj nie jest trudne i objawy często już po kilku-, kilkunastu godzinach ustępują. Jednak bardzo istotne jest, aby przeprowadzić terapię do końca- zgodnie z zaleceniami lekarza. Pamiętaj, by zaglądać do uszu psa co jakiś czas. To szczególnie ważne, jeśli pupil ma oklapnięte uszy i tendencję do nawracających zapaleń ucha. Część preparatów, które zapewniają ochronę przed pasożytami zewnętrznymi, chroni też przed inwazją świerzbowca. Dlatego nie zapomnij o regularnym stosowaniu ochrony przed ektopasożytami. Świerzb drążący Pasożyt drąży korytarze w zewnętrznych warstwach skóry psa, co wiąże się z ogromnym świądem i dyskomfortem pupila. Zmiany pojawiają się najczęściej w obrębie brzucha i pachwin, choć mogą się szybko rozprzestrzeniać. Choroba jest niebezpieczna nie tylko dla psów, ale także dla ludzi i innych gatunków zwierząt ze względu na wysoką zaraźliwość. Nużyca Chorobę powoduje inwazja nużeńców (Demodex canis). Jest też często nazywana demodekozą. Pasożyty żerują w obrębie mieszków włosowych i powodują ich zapalenie. Włosy z czasem zaczynają wypadać, a pies czuje duży dyskomfort i świąd. Nużyca przybiera postać miejscową, która charakteryzuje się niewielką ilością zmian skórnych, zlokalizowanych głównie w obrębie pyska (charakterystyczne „okulary”) i przestrzeni międzypalcowych. Istnieje też postać uogólniona. Mówi się o niej, gdy pies ma więcej niż 12 zmian skórnych na całym ciele lub gdy zmiany mają dużą średnicę. Diagnostyka i leczenie nie zawsze są łatwe, ponieważ pasożyty bytują w mieszkach włosowych. Należy zaznaczyć, że nużeńce naturalnie występują na skórze psów, jednak w niewielkiej ilości. Sprawny układ immunologiczny psa nie pozwoli pasożytom na rozwinięcie się inwazji, dlatego choroba dotyka przede wszystkim psy, których odporność jest osłabiona. Choroby skóry związane z nieprawidłową gospodarką hormonalną: Zmiany skórne mogą też być spowodowane zaburzeniem proporcji poszczególnych hormonów w organizmie psa. Do najczęstszych przyczyn należą niedoczynność lub nadczynność tarczycy oraz nadczynność kory nadnerczy (zespół Cushinga). Objawy są wówczas wyrażone w formie wyłysień lub przerzedzenia się włosów, a także zmian grubości i elastyczności skóry. Leczenie polega na unormowaniu stężenia hormonów w organizmie. Nowotworowe i paranowotworowe zmiany skórne: Mogą to być np. włókniaki, naczyniaki, tłuszczaki lub nowotwory złośliwe – włókniakomięsaki czy czerniaki. Postępowanie zależy od stopnia złośliwości nowotworów, dlatego zaleca się badać wszystkie guzy. Zmiany mogą też być spowodowane zwapnieniem skóry, która zaczyna gromadzić nadmiar jonów wapnia. Przyczyną takiego stanu mogą być między innymi zaburzenia hormonalne, np. na tle nadczynności kory nadnerczy. Choroby skóry uwarunkowane genetycznie: Idiopatyczna mucynoza Schorzenie polega na gromadzeniu się mucyny, czyli kwasu hialuronowowego, proteoglikanów i siarczanu chondroityny. Objawem jest nadmierne pofałdowane skóry lub powstanie drobnych pęcherzyków z lepką wydzieliną na jej powierzchni. Mucyna gromadzi się obficie najczęściej w okolicy tylnych kończyn i brzucha – to tam objawy są przeważnie najsilniej wyrażone. Leczenie polega na łagodzeniu objawów. Schorzenie może mieć charakter nawracający. Choroba często dotyka psy rasy shar pei[AK2] . Wyłysienia rozjaśniające kolor sierści Włosy matowieją i stają się suche. Z czasem zaczynają wypadać (głównie włosy puchowe), a te ościste wyglądają, jakby zostały rozjaśnione. Pierwsze objawy pojawiają się zazwyczaj między 3 miesiącem a 3 rokiem życia psa. Z czasem może dojść do miejscowych wyłysień, a nawet do łojotoku ze świądem. Choroba częściej występuje u psów o umaszczeniu błękitnym. Jak leczyć choroby skóry u psa? Aby skutecznie wyleczyć chorobę skóry, należy w pierwszej kolejności ustalić jej przyczynę. To bardzo ważne, ponieważ nie ma jednego uniwersalnego schematu postępowania. Dermatozy wymagają szczegółowej diagnostyki, przeprowadzonej przez lekarza weterynarii. Specjalista w pierwszej kolejności przeprowadzi obszerny wywiad dermatologiczny, który pomoże ustalić prawdopodobne przyczyny zmian skórnych u psa. Następnie wykona badania dodatkowe – zeskrobiny, wymazy, badania krwi, badania mykologiczne, mikroskopowe lub inne, w zależności od możliwej przyczyny schorzenia. Grzybica skóry wymaga podania leków przeciwgrzybiczych i wzmocnienia odporności, choroby bakteryjne wymagają antybiotykoterapii, a schorzenia nowotworowe i paranowotworowe niejednokrotnie wymagają agresywnego leczenia – chemioterapii, radioterapii lub interwencji chirurgicznej. Domowe sposoby czy leczenie szamponami lub innymi preparatami ze sklepów zoologicznych nie będzie skuteczne, dlatego lepiej nie zwlekać z wizytą w przychodni weterynaryjnej. Długość leczenia zależy od przyczyny choroby. Grzybice mogą wymagać kilkutygodniowego leczenia, ale np. przy świerzbie usznym poprawa stanu zdrowia psa jest już zazwyczaj widoczna po jednym podaniu leku. W przypadku alergii skuteczną metodą leczenia jest unikanie ekspozycji na alergeny. W przypadku APZS, leczenie polega na podaniu preparatów zabezpieczających psa przed pchłami, których żerowanie na skórze pupila jest u niego przyczyną nadwrażliwości. Lekarz weterynarii, oprócz podania psu leków mających na celu usunięcie przyczyny schorzenia, może zastosować także inne preparaty, które złagodzą nieprzyjemne objawy towarzyszące, np. swędzenie, dyskomfort i ból. Część z nich może też działać przeciwzapalnie i wspomagać terapię. Jak oceniasz ten artykuł? Kliknij, aby ocenić Średnia ocena / 5. Liczba głosów 169 Brak głosów. Oceń artykuł! Do najważniejszych objawów, które już zdecydowanie świadczą o raku skóry zaliczane są: zmiany skórne na twarzy, które powstają bez wyraźnej przyczyny, specyficzne „wypryski”, bardzo często przybierające postać owrzodzonych punktów, krwawiące guzki, stwardnienia na skórze, utrzymujące się przez dłuższy czas, guzki Strona główna / Produkty otagowane „rak skóry u psa” / Strona 2 Wyświetlanie 10–18 z 55 wyników K9 Thorn Szelki dla psa Bravo Black duży pies 299,00zł Sprawdź sam Vidaxl Kojec dla psa srebrny 6,05 m²stalowy (3082231) 1 507,00zł Sprawdź sam Chaba Szelki Reg 0 30Cm Morska 13,99zł Sprawdź sam Pet Republic Dla Psów Dużych Ras Z Wątróbką I Warzywami 10X1250G 79,90zł Sprawdź sam Hill’S Prescription Diet Urinary Stress + Metabolic 3Kg 112,70zł Sprawdź sam Nature Land Siano Z Burakiem Dla Gryzoni I Królików 650 G 12,99zł Sprawdź sam Mac’S Kitten Zestaw Dla Kociąt Mix 3X400G 27,49zł Sprawdź sam Hunter Obroża Convenience Reflect Glow 69164 (47 – 55 Cm) Biało-Czarny 53,34zł Sprawdź sam Clausen Wabik Roedeercall Contact Na Sarny 189,00zł Sprawdź sam
Przeszukaj zdjęć Rak Kolczystokomórkowy Skóry Obrazy i obrazów na licencji royalty-free w iStock. Znajdź wysokiej jakości zdjęcia, których nie znajdziesz nigdzie indziej.
Jak wykryć raka skóry u psów - Jak Zawartość: Kroki Pytania i odpowiedzi społeczności Porady Ostrzeżenia Inne sekcje Większość ludzi nie uważa, że ​​ich pies może zachorować na raka skóry. Prawda jest taka, że ​​rak skóry jest często diagnozowany u psów. Istnieją trzy główne typy raka skóry u psów, z których wszystkie mogą zagrażać życiu. Niezależnie od typu psa, wczesne wykrycie i diagnoza są kluczem do zwiększenia jego szans na wyzdrowienie. Kroki Część 1 z 3: Wczesne wykrywanie raka skóry Rutynowo badaj swojego psa pod kątem oznak raka skóry. Jak w przypadku wszystkich chorób, wczesne wykrycie objawów daje największą szansę na pomyślny wynik. Rutynowe cotygodniowe badania całego ciała. Przesuwaj dłońmi po każdym centymetrze psa, aby wyczuć jakiekolwiek grudki lub guzy. Twój pies prawdopodobnie polubi tę uwagę i może pomyśleć, że to rodzaje raka skóry wyglądają inaczej. W przypadku jednego powszechnego typu raka płaskonabłonkowego skóry pojawia się rana krwotoczna, która nie goi się kremami ani antybiotykami. Te rany są na ogół czerwone i mogą wyglądać jak wrzód. Monitoruj wszelkie grudki pod kątem zmian w rozmiarze lub kolorze. Jeśli zauważysz guzek lub guzek na skórze psa, dokładnie sprawdź resztę ciała psa pod kątem dalszych grudek. Użyj linijki z podziałką centymetrową, aby zmierzyć najszerszą część guza i zapisz pomiar wraz z kolorem i innymi znakami związanymi z grudką. Codziennie sprawdzaj guzek, aby zobaczyć, czy zniknął. Skontaktuj się z weterynarzem. Jeśli monitorowany guzek nie zniknie w ciągu kilku dni lub nie powiększy się, skontaktuj się z weterynarzem. Ponadto, jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii: Szybki wzrost rozmiaruObrzęk otaczającej skóryZaczerwienienie guza lub skóry wokół niegoOwrzodzenieDrenaż płynuGuzek swędzi po dotknięciu lub pies go swędzi Pamiętaj, że istnieją narośla, które nie są złośliwym rakiem skóry. Większość guzów, które można znaleźć na psach, to po prostu guzy tłuszczowe, a nie rak. Pamiętaj, że są rzeczy, które wyglądają jak rak skóry, ale w rzeczywistości nie są lub nie są złośliwe. Dlatego tak ważne jest, aby zachować spokój i uzyskać profesjonalną opinię, zanim podejrzewasz najgorsze. W rzeczywistości niektóre z najczęstszych rodzajów raka skóry u psów, takie jak rak płaskonabłonkowy, wymagają chirurgicznego usunięcia, ale zwykle nie wymagają chemioterapii ani radioterapii. Część 2 z 3: Diagnozowanie i leczenie raka skóry Uzyskaj diagnozę medyczną. Podczas gdy wszystkie trzy główne nowotwory skóry u psów mają swoje własne cechy, żadnego z nich nie można definitywnie zdiagnozować na podstawie samego spojrzenia na nie. Właściwa diagnoza opiera się na dokładnym zbadaniu komórek w guzie. W tym celu weterynarz wbija cienką igłę w podejrzany guzek, cofa igłę, aby wypełnić igłę komórkami, a następnie bada te komórki pod mikroskopem. Czasami trzeba będzie zbadać większy fragment guza (biopsja) lub cały guz w celu ustalenia prawidłowej raka skóry. Najbardziej zalecanym leczeniem jest usunięcie chirurgiczne, w wielu przypadkach lecznicze. Aby uzyskać jak najlepszy wynik, operację najlepiej wykonać szybko po postawieniu diagnozy. Postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi dalszej opieki. Bardziej agresywne guzy mogą wymagać radioterapii lub chemioterapii. Te dodatkowe terapie są potrzebne w celu wyleczenia raka lub, w niektórych przypadkach, spowolnienia wzrostu raka i zapewnienia psu ulgi w postępującym rozwoju raka. Każdy przypadek jest inny i tylko Twój lekarz weterynarii może pomóc Ci w podjęciu decyzji o najlepszym sposobie postępowania. Część 3 z 3: Nauka o typach raka skóry u psów Dowiedz się o guzach komórek tucznych. Guzy komórek tucznych są najczęstszymi guzami skóry u psów. Prawie jedna czwarta wszystkich guzów skóry jest tego typu. Na skórze guzy komórek tucznych zwykle wyglądają jak wypukłe, solidne, malinowe guzy, ale ich wygląd może się różnić. Zwykle są to zmiany pojedyncze, ale w niektórych przypadkach mogą występować liczne guzki. Niektóre z nich mogą mieć owrzodzoną (surową) skórę. Wielokrotnie guzy komórek tucznych swędzą, a otaczająca ich skóra jest tuczne to komórki krwi, które są częścią układu odpornościowego i są wytwarzane w odpowiedzi na alergeny i stany zapalne. Nie wiadomo, dlaczego niektóre komórki tuczne rozwijają się w guzy, ale jest bardziej prawdopodobne u psów w wieku 8-10 lat i niektórych ras (mopsy, bokserki, teriery bostońskie i rhodesian ridgeback). Poznaj złośliwe czerniaki. Czerniaki to guzy powstające z komórek barwnikowych skóry. U psów najczęściej występują na skórze, paznokciach i ustach. Podczas gdy czerniaki skóry są zwykle łagodne (nie rozprzestrzeniają się), te na palcach u nóg i ustach są zwykle agresywne, trudne do leczenia i często rozprzestrzeniają się na inne części ciała. Czerniaki występują częściej na głowie i przednich nogach starszych psów. Sznaucery i dobermany Pincher mają wysoki wskaźnik tego typu są to wypukłe, ciemne grudki. Te w ustach mogą przeszkadzać w jedzeniu, powodować ślinienie się lub krwawienie z pyska psa i powodować nieświeży oddech. Czerniaki paznokci mogą powodować puchnięcie palca u nogi, odpadanie paznokcia i utykanie czerniaki NIE są ciemne i będą miały ten sam kolor co otaczająca je się o raku kolczystokomórkowym. Ten typ raka skóry występuje rzadziej u psów niż guzy z komórek tucznych i czerniaka. U ludzi jest to związane z ekspozycją na słońce, ale nie jest to prawdą w przypadku psów, ponieważ ich futra zapewniają ochronę przed słońcem. Psy z małą sierścią lub psy o jasnym umaszczeniu mogą zachorować na raka skóry wywołanego słońcem, ale nie jest to zbyt częste. Podobnie jak inne rodzaje raka skóry, występuje częściej u psów w średnim wieku i starszych. Raki płaskonabłonkowe mogą wyglądać jak wypukłe grudki z owrzodzoną skórą. Pytania i odpowiedzi społeczności Mam małą samicę wysterylizowaną mieszanką pasterską. Ma dwa rany na boku, które liże. Wydawało się, że są strupami. Czy to mógł być rak? Twój weterynarz byłby najlepszą osobą do konsultacji w tej sprawie. Powodzenia! Mój pies ma biały guzek na plecach. Co to mogło być? Nie powinieneś jeszcze się denerwować, ale zdecydowanie sugeruję zabranie psa do gabinetu weterynaryjnego w celu diagnozy. Moja 15-letnia suczka ma na łapie mały czerwony guzek, który zniknął i teraz wraca. Obsesyjnie liże i nie zostawi tego w spokoju, kiedy jej powiem. Wsparcie! Wypróbuj kołnierz ze stożkiem. Jeśli ustąpi po tym, jak zostawi ją samą na chwilę, może to być pęcherz. Jeśli powraca, udaj się do weterynarza. Mój 19-letni pies ma raka. Weterynarz nie będzie operował, czemu nie? Ponieważ twój pies jest bardzo stary jak na psa. Jeśli operują go teraz, może nie wyzdrowieć, więc nie podejmują ryzyka. Kochaj dużo psów i spraw, aby pozostałe miesiące były jak najbardziej szczęśliwe. Porady Jeśli mieszkasz w bardzo słonecznym klimacie, rozważ użycie kremu przeciwsłonecznego dla zwierząt domowych na odsłoniętych lub lekko owłosionych miejscach psa (pysk, nagie skóry, uszy). Używaj tylko kremów przeciwsłonecznych dla zwierząt domowych na swoim psie, a nie ludzkich filtrów przeciwsłonecznych. Ostrzeżenia Nie gol psa latem. Sierść pomaga chronić skórę psa przed światłem słonecznym.
Należy on do grupy tzw. nieczerniakowych raków skóry (NMSC), które stanowią najczęstsze przypadki nowotworów złośliwych u ludzi. Rak kolczystokomórkowy charakteryzuje się powolnym wzrostem i początkowo wygląda niegroźnie, jednak późno zdiagnozowany może prowadzić do destrukcji otaczających tkanek oraz przerzutów do węzłów chłonnych i innych narządów.
Psy mogą cierpieć na różne choroby skóry powodujące ból, swędzenie i stan zapalny. Dowiedz się o niektórych typowych objawach, a także o sposobach dbania o psią sierść i zdrową skórę. W zależności od rasy psa, wieku i wielu czynników genetycznych może się okazać, że jest podatny na choroby skóry. Jest wiele prostych sposobów wspierania zdrowienia psa, a także zapobiegania przyszłym problemom. Co jest ważne w kwestii skóry psa? Skóra psa działa jak bariera między ich narządami, mięśniami i szkieletem a otoczeniem. To największy narząd ciała psa, wraz z sierścią stanowiący około 12% całej masy ciała. Zapewnia istotną ochronę przed pasożytami, przechowuje tłuszcz, wodę i witaminy oraz mieści wrażliwe zakończenia nerwowe. Skóra jest barierą, która zapobiega utracie wody, zmniejszając ryzyko odwodnienia i regulując temperaturę ciała. Skóra psa wydziela również sebum, substancję podobną do oleju, która tworzy biofilm na powierzchni skóry. Ta warstwa chroni przed zagrożeniami zewnętrznymi dzięki utrzymywaniu równowagi między „dobrymi” i „złymi” bakteriami oraz pomaga zapobiegać namnażaniu się bakterii. Utrzymuje również równowagę pH skóry psa, zapobiegając podrażnieniom spowodowanym zmianami środowiska. Tak więc skóra psa jest ważnym filtrem między jego środowiskiem a ciałem i musi być odpowiednio pielęgnowana. Jakie są objawy chorób skóry u psa? Podobnie do objawów choroby skóry u człowieka, pies może mieć suchą, podrażnioną lub czerwoną skórę w niektórych miejscach. Jego sierść może wyglądać na suchą lub tłustą, może występować utrata włosa lub łupież. Prawdopodobnie pierwszą rzeczą, którą zauważysz, jest to, że Twój pies drapie się bardziej, próbując złagodzić dyskomfort. U poszczególnych ras psów występują charakterystyczne choroby skóry. Psy takie jak buldogi angielskie czy mopsy mogą cierpieć na podrażnienia wywołane przez bakterie i drożdże, które „utknęły” w fałdach skóry. Średnie psy, które mogą spędzać dużo czasu na zewnątrz lub pracując, są narażone na czynniki środowiskowe, co oznacza, że naturalna ochrona ich skóry wymaga specjalnego wsparcia. Owczarki niemieckie, dalmatyńczyki, sznaucery miniaturowe i shih tzu mają również wrażliwą skórę, dlatego ważne jest, aby zapytać lekarza weterynarii, czy są jakieś predyspozycje genetyczne do chorób skóry, o których należy wiedzieć. Dlaczego u psów występują choroby skóry? Niektóre choroby skóry u psów występują lub nasilają się pod wpływem czynników zewnętrznych. Psy spędzające dużo czasu zewnątrz mają kontakt z większą liczbą czynników patogennych czy pasożytów, które mogą powodować stan zapalny. Higiena jest ważna, ale jeśli szampon lub środek, którym myjesz psa całkowicie pozbawia go łoju skórnego, to również może stanowić przyczynę problemów. Choroby skóry u psów wywołuje też dieta, która nie jest odpowiednio zbilansowana pod względem odżywczym. Jest kilka rodzajów niepożądanych reakcji na pokarm, z których najczęstszą jest alergia. W rezultacie może dojść do takich objawów takie jak świąd, zaczerwienienie i stan zapalny. Nadwrażliwość Twojego psa, w połączeniu z jego dietą, może powodować oznaki podrażnienia skóry. Utrzymanie skóry psa w zdrowiu wymaga złożonej mieszanki składników pokarmowych, w tym długołańcuchowych kwasów tłuszczowych, takich jak kwasy grup omega 3 i omega 6. Minerały śladowe, takie jak cynk i miedź, są ważne dla ogólnego funkcjonowania komórek i pomagają utrzymać piękną sierść. Co najważniejsze, niezbędne są białka wysokiej jakości i lekkostrawne. Skóra i sierść psa wymaga codziennego dużego spożycia białka, dlatego ważny jest jego odpowiedni rodzaj i ilość. Można zadbać o zdrowie psa i jego sierść oraz zapobiegać wielu typowym chorobom skóry, wybierając odpowiedni pokarm. Należy także wiedzieć, jakie czynniki zewnętrzne mogą na niego wpływać. Jeśli nie masz pewności, zapytaj lekarza weterynarii. Znajdź lekarza weterynarii W razie wątpliwości czy pytań odnośnie zdrowia swojego psa skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Szukaj w pobliżu . 116 268 304 192 258 140 345 189

rak skóry u psa zdjęcia